“Kees van Mierlo bokaal”

Wij houden van tradities. Een van deze tradities is de jaarlijkse KvM wedstrijd.

Bij deze traditie hoort uiteraard ook een welkomstwoord bij door de voorzitter van de Welderns.

Bert Driessen

Na het welkomstwoord van Bert, die uiteraard ook nog even stil stond bij de traditie van de “Kees van Mierlo bokaal”, en daarna het dagprogramma had doorgenomen had Bert ook nog even een mededeling (afkomstig van Dino) dat wij niet alleen een nieuwe Paus met een nieuwe naam hebben maar ook onze Leo de kraker is omgedoopt tot “Don Leo de veertiende”.

Hierna hebben wij een ronde golf (strokeplay) gelopen met fantastisch weer,
op een hele mooie strakke baan. Ik heb namens de Welderns Ronald (hoofd greenkeeper) een compliment geven voor de geweldig status van de baan. Ronald gaf aan dat het mede komt door de robot maaiers die hij op de standje ”biljartlaken“ heeft gezet.

Op het terras (hole 19) stond als beloning een heerlijke borrelplank te wachten. Tijdens het genieten van een hapje en drankje zijn de prijzen verdeeld.

Als wij aan Kees denken dan denken wij aan ”fruit” daarom zijn de prijzen volgens de traditie samengesteld met fruit.
*Alet; wederom dank voor het regelen en samenstellen van deze mooie (fruit) prijzen

Marijke Meijer-Klunder houdt van aardbeien maar is vandaag helaas laatste geworden. Als je deze twee samenvoegt kom je uit op de poedelprijs van de dag “een aardbeienplant”

Marijke

Vandaag waren er ook prijzen voor de “Neary (hole 4) en de “Longest“ (hole 14). De winnaars waren de volgende personen: The Neary: Bert Driessen, The Longest dames: Helmie Martens en The Longest heren: Rob Jansen

Bert

Helmie

Rob

Het komend jaar staat de “Kees van Mierlo bokaal” bij Andre Jansen thuis.
Hij is namelijk eerste geworden met een totaal score van 61

Andre

Als tweede geëindigd Bert Driessen met een totaal score van 64

Bert

Als derde geëindigd Evaline Hendriks met een totaal score van 66

Eveline

Overige;
4e plaats, Joanne de Vries-ten Pas met een totaal score van 66
5e plaats, Corrie Holweg met een totaal score van 68
6e plaats, Fred Eimers met een score van 69
7e plaats, Erik Joosten met een totaal score van 70

Birdies waren er ook vandaag namelijk;
H3 Andre Jansen, h5 Henk Eleveld en Helmie Martens, h8 Rob Jansen, h13 Bert Zomer
En h17 Rene Rijnbeek.

Tijdens het binnenhalen van onze vlag door Andre, hebben wij allen nog even nagepraat onder het genot van een drankje en de overheerlijke borrelplank.

Andre met de vlag

Volgende week (21mei) staat er een Fun –  3 stokkenwedstrijd (w21) op het programma.
(Zie Bijzondere spelvormen – Golfclub Welderen)
Startlijstmaker; Bert Driessen
Wedstrijdleider; Alet Hoekenga

Het is 20 februari rond 18:30. De eerste zenuwachtige spelers verzamelen zich in het restaurant van Golfbaan Landgoed Welderen voor de jaarlijkse sjoelcompetitie. Nerveus lopen mensen heen en weer. Je hoort ze praten: “Zal hij er weer zijn?”, “Zal hij weer de number one seat verslaan?” of “Zal dit jaar een outsider er met de prijs vandoor gaan?”

Al vrij vroeg komt de kampioen van 2024 binnen met de wisselbokaal. Gaat deze straks weer mee naar huis, of krijgen we een nieuwe kampioen?

De nummer 1 van de plaatsingslijst laat niets aan het toeval over en zet de verschillende bakken alvast in de juiste positie. Hij wordt bijgestaan door zijn mentoren van de Eerste Arnhemse Sjoelvereniging De Schijvenschuivers, die ook dit jaar weer de wedstrijdleiding in handen hebben en streng doch rechtvaardig zullen jureren.

Even na 19:00 is het restaurant gevuld met 34 spelers, in leeftijden variërend van tieners tot tachtigers, en allemaal even gespannen. Na een kort openingswoord door de evenementencommissie nam de wedstrijdleiding, in de persoon van Marije, het woord, bijgestaan en gesouffleerd door Wil. In rap tempo werden de spelregels nog even doorgenomen, wat vooral bij de bijzondere bakken met allerlei hindernissen wat extra uitleg vroeg.

Rond 19:30 ging het spel op de wagen en werd er op 11 bakken tegelijk gespeeld. Het geluid van glad glijdende stenen op de goed geprepareerde sjoelbakken werd overstemd door het geknal van stenen tegen de mondingen van de holes, daar waar de wat minder ervaren sjoelers dachten dat kracht de oplossing was. Helaas was het net als bij golf: gevoel en techniek bleken veruit belangrijker dan pure kracht.

Rond 22:00 waren alle groepen klaar en werden de scores ingeleverd. Het gelach maakte plaats voor gefluister en door de zaal gingen de voorspellingen rond. Sjoerd (kampioen 2024) gaf al snel aan dat hij niet zijn beste dag had gehad en niet verwachtte zijn titel te hebben geprolongeerd.

De scores lagen behoorlijk ver uit elkaar: van iets meer dan 700 tot bijna 1.100 punten. Bij de prijsuitreiking kon Sjoerd zijn wisselbokaal overhandigen aan een nieuwe winnaar. Slechts 2 van de 34 deelnemers hadden meer dan 1.000 punten gescoord. Net onder de duizend punten ging het brons naar Harry, en kort achter de nummer 1 kreeg René zijn zilveren medaille omgehangen. De kampioen was dit jaar geen verrassing: de als nummer 1 geplaatste speler maakte zijn reputatie meer dan waar, en Harco mocht dan ook de beker én de wisselbokaal in ontvangst nemen.

Harco, van harte gefeliciteerd! En aan zij die moedig hebben gestreden: dank voor jullie inspanningen. Misschien is het handig om het komende jaar een paar keer binnen te lopen bij de sjoelvereniging De Schijvenschuivers om wat extra oefening op te doen, zodat de strijd om plek 1 volgend jaar nog heviger kan zijn. Meer informatie vind je op www.sjoelverenigingEAS.nl.

Dank aan de begeleiding vanuit de sjoelvereniging. Zonder hen was het niet mogelijk geweest om deze spannende strijd te organiseren.

We dagen iedereen uit om volgend jaar de handschoen op te pakken en te proberen de kampioen van 2025 te verslaan!

Uw reporter.